Het voormalige topkruis van de Ortler (3905 m) in Noord Italië

Reliek

Bevroren bij min dertig graden in een gierende sneeuwstorm. Onder hoogspanning gezet door de bliksem. De zwaartekracht tartend boven de afgrond. Een topkruis doorstaat vele ontberingen. Dit kruis heeft de strijd met de elementen opgegeven. In augustus 2012 stortte het in de diepte. Voor de dorpsgemeenschap van Sulden, het dorp aan de voet van de Ortler (3905 m), moet het gevoeld hebben alsof hun berg was onthoofd. Lokale ambachtslieden maakten een nieuw kruis van roestvrij staal. Het weegt meer dan 380 kilo.

Van oudsher worden bergen van religieuze symboliek voorzien. In Tibet, India en Nepal vind je op vele toppen en bergpassen gebedsvlaggen. Dit zijn altijd al plaatsen geweest waar mensen komen om te bidden of om rust te vinden. De traditie van het oprichten van topkruizen ontstond in de Alpen met de opkomst van het Christendom. Later hadden ze niet alleen een religieuze betekenis, het topkruis diende ook als oriëntatiepunt. Na de Eerste en Tweede Wereldoorlog werden het ook gedenkkruizen. De top van de Paternkofel in de Dolomieten is daar een voorbeeld van. Er staat een houten kruis voor bergbeklimmer en soldaat Sepp Innerkofler, die tijdens de Eerste Wereldoorlog vlak onder de top door een Italiaanse soldaat werd gedood.

Tegenwoordig worden topkruizen bespot met de term ‘marketingkruizen’. In Sulden is daar geen sprake van. Speciaal voor het nieuwe kruis werd eerst een heilige mis gehouden. In een processie werd het als reliek naar de kerk gedragen waar pastoor Florian Öttl het inzegende. Pas daarna vloog een helikopter het topkruis naar zijn bestemming. Waar het koude, storm en bliksem zal trotseren. Tot het ooit in de diepte stort.

– Melvin –